W ostatnim numerze „Biuletynu Migracyjnego” pisaliśmy o dramatycznej sytuacji, w jakiej znalazła się zagrożona deportacją rodzina mongolska, zamieszkująca w Polsce bez wymaganych prawem zezwoleń od przeszło 10 lat („BM” nr 28, s. 6). Sprawa rodziny Batdavaa - dzięki szerokiemu nagłośnieniu w mediach, a także wsparciu różnych instytucji oraz zwykłych Polaków podpisujących petycję w jej obronie - zakończyła się happy endem, bowiem udało jej się zdobyć upragnione papiery. Szczęście miała również siedmioosobowa rodzina ormiańska z trojgiem małoletnich dzieci urodzonych w Polsce, oraz dwojgiem pełnoletnich, które przyjechały do Polski wraz z rodzicami w wieku dwóch i czterech lat. Pod koniec kwietnia br. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o jej wydaleniu z terytorium Polski. Orzeczenie to może stać się ważnym punktem odniesienia dla urzędników wydających decyzje w podobnych sprawach*.

Przy orzekaniu Sąd wziął pod uwagę stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich, w którym podniesiono, że decyzja o deportacji mogła naruszyć m.in. art. 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 r., który gwarantuje prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego. Zdaniem RPO decyzja ta stała w sprzeczności także z przepisami Konwencji o Prawach Dziecka z 1989 r., która nakłada na władze administracyjne obowiązek należytego zabezpieczania interesów osób małoletnich. W uzasadnieniu decyzji w ogóle nie odniesiono się do stanu psychofizycznego dzieci i wpływu na ten stan decyzji o opuszczeniu kraju, w którym się urodziły i przez całe życie mieszkały, oraz przerwania nauki w polskiej szkole. Zabrakło też nawiązania do kwestii długotrwałości pobytu cudzoziemców w Polsce oraz charakteru więzi łączących ich z Polską oraz krajem pochodzenia.

Nieudokumentowani cudzoziemcy relatywnie często skarżą się do Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie zatrzymań przez Straż Graniczną w celu wydalenia, jak również z powodu nieudanych prób uzyskania prawa pobytu w Polsce. W związku z tym w opinii Rzecznika - zarówno prof. Ireny Lipowicz, jak i jej poprzednika, śp. dr. Janusza Kochanowskiego (zob. „BM” nr 24, s. 5) - kwestia ta wymaga kompleksowego rozwiązania w postaci abolicji dla imigrantów od wielu lat mieszkających w Polsce. Jak wynika z naszych najnowszych informacji uzyskanych w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców, przepisy abolicyjne - w przeciwieństwie do całej nowej ustawy o cudzoziemcach - mają szansę na uchwalenie jeszcze w tej kadencji parlamentu.

RS

* W tym kontekście warto przypomnieć o wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 12 stycznia 2010 r. w sprawie A. W. Khan przeciwko Wielkiej Brytanii, w którym uchylenie decyzji o wydaleniu Trybunał uzasadniał długością pobytu cudzoziemca w Wielkiej Brytanii, wiekiem, w którym przyjechał on do Wielkiej Brytanii, brakiem stałych więzi z krajem pochodzenia oraz silnymi więziami z Wielką Brytanią: http://www.unhcr.org/refworld/country,,ECHR,,PAK,,4b4f05c02,0.html.

Źródło: http://www.brpo.gov.pl/index.php?md=980&strona=16194&s=1