Socjologowie, ekonomiści, historycy, antropologowie, politologowie - trudno rozmawiać w tak interdyscyplinarnym gronie, chyba że wszystkich łączy wspólny temat i pasja. Tak było w listopadzie tego roku, gdy w Pałacu Staszica spotkali się przedstawiciele wielu dziedzin nauki, aby debatować nad skutkami migracji z Polski na przełomie wieków. Konferencja składała się z pięciu sesji, poświęconych różnym aspektom migracji: demograficznym, ekonomicznym, społeczno-kulturowym, historycznym i politycznym.

Trudno streścić ponad 40 interesujących referatów przedstawionych podczas konferencji. Uwagę przykuły przede wszystkim wystąpienia specjalne otwierające obrady: prof. Romualda Jończego z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu pt. „Regionalne skutki odpływu ludności Polski w okresie transformacji” i dr. Michała Garapicha z brytyjskiego University of Roehampton pt. „Polska kultura migracyjna i państwo - antropologiczne spojrzenie na konsekwencje współczesnej międzynarodowej mobilności Polaków”. Z dużym zainteresowaniem spotkał się też panel polityczny. W jego trakcie wywiązała się dyskusja na temat ryzyka braku profesjonalizacji polityki migracyjnej, w związku ze złożonością problematyki, której dotyczy. Na problematykę tę składają się takie zagadnienia, jak: odpływ i przypływ ludności, polityka wobec imigracji, polityka humanitarna czy polityka wobec diaspory.

Głównym organizatorem konferencji był Komitet Badań nad Migracjami PAN, który stawia sobie za cel „być głosem środowiska naukowego w pracach nad polityką migracyjną Polski oraz pełnić rolę kreatora i integratora środowiska naukowego badaczy migracji w Polsce” (zob. wywiad z prof. Markiem Okólskim”, „BM” nr 31, s. 3). Wydaje się, że konferencja pokazała, jak ważna i potrzebna jest to rola.         

MP