Bony zasiedleniowe to jedna z nowych form aktywizacji zawodowej osób młodych, wprowadzona w 2014 r. wraz z nowelizacją ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. O taki bon może ubiegać się bezrobotny do 30 r.ż., aby sfinansować koszty przeprowadzki związanej z podjęciem pracy lub rozpoczęciem działalności gospodarczej w innej miejscowości. Wartość bonu może wynieść nie więcej niż 200 proc. przeciętnego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej (tj. ok. 8 200 zł w 2016 r.), a sam bon przyznawany jest jednorazowo. Warunkiem jego otrzymania jest m.in. uzyskanie zatrudnienia w odległości co najmniej 80 km od dotychczasowego miejsca zamieszkania dającego przychód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia (1 850 zł brutto). Ustawa nie precyzuje, czy zatrudnienie ma obejmować wyłącznie teren kraju, co oznacza, że bon przysługuje także osobom podejmującym pracę za granicą.

W opinii pracowników urzędów pracy bony na zasiedlenie cieszą się już tak dużą popularnością wśród osób bezrobotnych, że zapotrzebowanie na nie zaczyna przekraczać możliwości finansowe urzędów. Nieprecyzyjne przepisy dotyczące bonów zaczynają jednak prowadzić też do nadużyć, np. osoby od dawna mieszkające i pracujące poza miejscem zameldowania wykorzystują moment kończącej się umowy, rejestrują się w urzędzie, pobierają bon i wracają do poprzedniego pracodawcy. Dlatego też w niedługim czasie można spodziewać się zmian ustawowych związanych z tą formą aktywizacji zawodowej młodych bezrobotnych.

Od wprowadzenia nowych form aktywizacji zawodowej do maja 2016 r. 12,1 tys. osób otrzymało bon na zasiedlenie. Tendencja może być wzrostowa, ponieważ w 2015 r. bon otrzymało 6 927 osób, a do kwietnia 2016 r. - już 3 986 osób.                                                                   

LG

Źródło: MRPiPS, wyniki badania L. Głowackiej nt. roli urzędów pracy w mobilności przestrzenno-zawodowej.