Coraz więcej „nowych” obywateli

W 2014 r. obywatelstwo polskie uzyskało 4 926 cudzoziemców. To o 2 tys. więcej niż w 2010 r., a więc na dwa lata przed wejściem w życie nowej ustawy o obywatelstwie polskim (zob. wykres 1 przedstawiający naturalizacje cudzoziemców w ostatnim dziesięcioleciu). Ustawa ta wprowadziła ułatwienia przede wszystkim dla osób starających się o obywatelstwo w ramach administracyjnych procedur uznania za obywatela polskiego i przywrócenia obywatelstwa polskiego (zob. „BM” nr 34, s. 4) - w ten sposób naturalizowało się 2 288 cudzoziemców. Wciąż jednak wiele osób, bo aż 2 638, otrzymało obywatelstwo w drodze nadania przez prezydenta RP.

Wykres 1. Naturalizacje w Polsce w latach 2005-2014

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych MSW.

 

Według najnowszego raportu Eurostat, Polska zajmuje dopiero 26. miejsce wśród państw UE-28 pod względem liczby „nowych” obywateli na 1 000 mieszkańców (wyprzedza jedynie Litwę i Słowację). Jednocześnie jednak plasuje się na wysokiej 8. pozycji pod względem wartości wskaźnika naturalizacji, definiowanego jako stosunek liczby cudzoziemców, którzy nabyli obywatelstwo polskie w danym roku kalendarzowym, do liczby cudzoziemców mieszkających w Polsce.

Największą liczbę polskich paszportów w 2014 r. w ramach dostępnych procedur naturalizacji otrzymali obywatele czterech państw położonych na wschód od Polski (69 proc. wszystkich), tj. Ukrainy - 1 909, Białorusi - 739, Rosji - 367 i Armenii - 367. Kolejne pozycje zajęli Wietnamczycy
- 286 oraz Niemcy - 198. W wypadku Wietnamczyków i Ormian doszło do potrojenia liczby naturalizacji w porównaniu do 2010 r. (wtedy odpowiednio 97 i 101), a w wypadku Ukraińców i Niemców - do podwojenia (wtedy odpowiednio 992 i 92).

Wejście w życie 15 sierpnia 2012 r. nowej ustawy o obywatelstwie polskim ułatwiającej i przyspieszającej procedurę nabycia obywatelstwa polskiego (poza wprowadzeniem wymogu udowodnienia znajomości języka polskiego) przyczyniło się do wzrostu liczby naturalizacji w Polsce. Ten wzrost nie był jednak skokowy, lecz stopniowy i rozpoczął się jeszcze podczas obowiązywania poprzedniej ustawy. Czas pokaże, czy obniżenie minimalnego poziomu znajomości języka polskiego z B2 na A1 wymaganego do bycia uznanym za obywatela polskiego, co nastąpiło w wyniku wejścia w życie nowelizacji ustawy o języku polskim, znacząco zmieni tę sytuację.                            

   RS

Opublikowano w numerze: 52 / Wrzesień 2015 | Kategoria: Imigranci w Polsce