Ok. 2,3 mln stałych mieszkańców Polski - czyli osób zameldowanych na pobyt stały w Polsce - przebywało w końcu 2014 r. czasowo za granicą. Tak wynika z notatki informacyjnej opublikowanej przez GUS w październiku 2015 r. Najwięcej Polaków przebywało w Wielkiej Brytanii (685 tys.), Niemczech (614 tys.) i Irlandii (113 tys.)*.

Każdego roku idea państwa dobrobytu urzeczywistniana w Szwecji przyciąga tysiące migrantów, chcących poprawić swój los. Szwedzi w ostatnich dziesięcioleciach stworzyli niezwykle atrakcyjne warunki dla cudzoziemców, opierając swój wizerunek na koncepcji państwa wielokulturowego. Zgo-dnie z dominującą w XX w. polityczną koncepcją Folkhemet (Dom ludu), ludność napływowa powinna mieć taki sam dostęp do praw, przywilejów i korzyści, jak ludność rodzima. Kluczową rolę odgrywa protestantyzm, z którego wywodzą się idee opiekuńczości, pomocniczości, solidarności oraz dialogu, tak silnie zakorzenione w skandynawskiej świadomości.

Szacunki dotyczące liczby migrantów i uchodźców mieszkających w slumsach Calais, popularnie zwanych „dżunglą”, są trudne do ustalenia. Przed ewakuacją pisało się o ok. 6 tys. osób, obecnie jest ich o ok. 1 tys. mniej. Są to cudzoziemcy pochodzący głównie z państw Afryki Wschodniej. Ich celem jest przedostanie się na Wyspy Brytyjskie. Dla części z nich szansą może okazać się niedawne orzeczenie sądu w Londynie.

Nowa szkoła, nowi koledzy, nowy język i nowe obyczaje - dla dzieci, które razem z rodzicami migrują za granicę, taki wyjazd oznacza początek zupełnie nowego życia. A zwykle także nowego systemu szkolnego, który może bardzo różnić się od tego znanego z Polski. Co zrobić, jeśli jednak rodzice planują taki wyjazd tylko na kilka lat i zależy im na tym, żeby dziecko nie traciło kontaktu z językiem polskim i polskim systemem oświatowym?

Z pozoru były doskonałe. Po pierwsze, dotyczyły palącego problemu społecznego, z którym boryka się obecnie cała Europa - narastającej fali uchodźców z Azji i Afryki. Po drugie, o zdanie zapytano każdego obywatela blisko 10-milionowego kraju. Po trzecie, wynik konsultacji był (ponoć) podstawą do dalszych działań podejmowanych przez rządzących. A jednak pojawia się myśl, że całość była niebezpieczną farsą.

Włoska wyspa Lampedusa stała się symbolem ucieczek uchodźców z Afryki i drogi, którą przemierzają, chcąc dostać się na terytorium Unii Europejskiej (UE). Jest to jedno z wielu miejsc, do których docierają poszukiwacze azylu. Ostatnie doniesienia kierują uwagę obserwatorów w stronę regionu Bałkanów Zachodnich, szczególnie granicy grecko-macedońskiej. Okazuje się, że uchodźcy przemieszczają się na północ, przedzierając się przez kraje b. Jugosławii. Jak podaje Frontex, główne trasy przerzutowe prowadzą przez Turcję do Grecji, a stamtąd przez Macedonię i Serbię do granicy serbsko-węgierskiej, stanowiącej bramę do UE.

Na początku czerwca 2015 r. władze Kraju Zabajkalskiego, syberyjskiego regionu Rosji graniczącego z Chinami i Mongolią, podpisały list intencyjny przewidujący wydzierżawienie chińskiej spółce 115 tys. hektarów ziemi pod uprawę i hodowlę na okres 49 lat. Doniesienia na ten temat wywołały burzę w rosyjskich mediach - pojawiały się oskarżenia o wyprzedawanie ojczyzny, argumenty o pełzającej ekspansji Chin i zagrożeniu kolonizacją, a także zarzuty prowadzenia przez Chińczyków rabunkowej gospodarki skutkującej degradacją środowiska.

Tysiące imigrantów z zachodniej Birmy i Bangladeszu próbują przedostać się drogą morską do Indonezji, Malezji i Tajlandii. Jest to największy od zakończenia wojny wietnamskiej exodus ludności w regionie. Przeważnie są to przedstawiciele liczącej 1,1 mln osób muzułmańskiej mniejszości Rohingya prześladowanej w Birmie na tle religijnym i etnicznym. W Zatoce Bengalskiej dołączają do nich uciekający przed nędzą imigranci z Bangladeszu.

Migracje środowiskowe w ostatnim czasie skupiają wokół siebie coraz większą uwagę zarówno środowisk naukowych, politycznych, organizacji pozarządowych, jak i opinii publicznej. Wpływ na to mają przede wszystkim duże katastrofy, takie jak tsunami na Sumatrze (2004), huragan Katrina (2005), cyklon Nargis (2008) czy ostatnie trzęsienie ziemi w Nepalu (2015), a także wielkie inwestycje, jak budowa Zapory Trzech Przełomów na rzece Jangcy w Chinach (1993-2006), które wymusiły masowe przemieszczenia ludności.