Mimo że od wojny w Jugosławii minęły już niemal dwie dekady, sytuacja migracyjna w regionie wciąż daleka jest od stabilizacji. Serbia gości dziś jedną z największych grup uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych w Europie. W samej Bośni i Hercegowinie (BiH) wojna zmusiła do migracji ponad połowę społeczeństwa.

Przez wiele lat politykom w Stanach Zjednoczonych nie udało się wypracować wspólnego stanowiska wobec nieudokumentowanych imigrantów. Kilka tygodni temu reforma systemu imigracyjnego ponownie stała się przedmiotem dyskusji zarówno w Kongresie, jak i w Białym Domu. Reforma ta dotyczy zalegalizowania pobytu imigrantów o nieuregulowanym statusie, których liczbę szacuje się w USA na ok. 11 milionów.

Jak wynika z analiz przeprowadzonych przez amerykański Pew Hispanic Center, w 2011 r. w Stanach Zjednoczonych zamieszkiwało 40,4 mln imigrantów, co stanowiło 13 proc. populacji tego kraju.

Mało znany wyspiarski kraj Zatoki Perskiej coraz częściej budzi zainteresowanie badaczy i praktyków migracji ze względu na wyjątkowe wśród krajów tego regionu podejmowanie działań ukierunkowanych na przestrzeganie praw migrantów i wprowadzanie etycznych standardów rekrutacji pracowników cudzoziemskich. W kraju z populacją ok. 1,3 mln mieszkańców pracuje aż 458 tys. obcokrajowców, stanowiących ok. 77 proc. siły roboczej Bahrajnu. Pochodzą głównie z Azji Południowo-Wschodniej, a zatrudniani są najczęściej w sektorze budownictwa, handlu i usług domowych.

W listopadzie br. odbyła się końcowa sesja II Kongresu Demograficznego. To wielkie wydarzenie zorganizowane przez Rządową Radę Ludnościową, zatytułowane „Polska w Europie - przyszłość demograficzna” trwało przez niemal rok. Na początku Kongresu został przedstawiony projekt dokumentu „Założenia polityki ludnościowej Polski 2012 r.”, o którym następnie dyskutowano na konferencjach regionalnych i tematycznych odbywających się w ramach Kongresu. Warto podkreślić, że tematyka stricte migracyjna została poruszona podczas konferencji pt. „Społeczne i kulturowe skutki migracji z Polski na przełomie wieków”, zorganizowanej przez Komitet Badań nad Migracjami PAN przy współpracy Ośrodka Badań nad Migracjami UW i Instytutu Socjologii UJ (zob. „BM” nr 39, s. 6).